Διαβάζοντας το κύριο άρθρο της Ελευθεροτυπίας (14/10/11) με ώθησε να σκεφτώ ένα από τα σοβαρότερα ελαττώματα του λαού μας. Δεν μπορούμε να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να κουβεντιάσουμε σαν ώριμοι πολίτες ώστε να βρούμε λύσεις στα προβλήματα που μας ταλανίζουν. Περιοριζόμαστε μόνο στις φωνές και σε μια ακατάσχετη και πολλές φορές επικίνδυνη συνθηματολογία. “Θα χυθεί αίμα” διαμηνύουν σε έντονο ύφος οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα διαμαρτυρόμενοι για την ένταξη τους στο ενιαίο μισθολόγιο. Από την άλλη ο κ. Καστανίδης που δεν έχει λεφτά ως εκ θαύματος τα βρίσκει για τα δώσει σε ιδιωτικές εταιρείες αποκομιδής απορριμάτων. Ειλικρινά εάν αυτό που ζούμε δεν αποτελεί την επιτομή του παραλόγου ,τότε τι είναι;
Οι συνδικαλιστές μέσα στα χρόνια και με την ανοχή αλλά και ψηφοθηρική πολιτική ειδικά των δυο μεγάλων κομμάτων απέκτησαν δύναμη,πολλές φορές υπερβολική και φροντίζουν να την χρησιμοποιούν όποτε θίγονται τα συμφέροντά τους. Σαφώς υπάρχουν πολλοί που έχουν “χτίσει” την ζωή τους πάνω στον μισθό που παίρνουν όμως αυτό δεν τους δίνει την εξουσία να παίζουν με την δημόσια υγεία. 10 μέρες τώρα τα σκουπίδια έχουν σχηματίσει λόφους κλείνοντας τα πεζοδρόμια και αποτελώντας εστίες μόλυνσης. Και όμως αυτό μοιάζει σαν να μην ενδιαφέρει κανέναν από τους εμπλεκόμενους φορείς. Προτιμούν να έρθουν σε μετωπική επίθεση απ'το να κάτσουν κάτω και να βρουν συμβιβαστικές λύσεις. Οι συνδικαλιστές όλα αυτά τα χρόνια ήξεραν με ποιας μορφής πίεση θα παίρναν αυτό που θελαν, και όπως πάντα, αυτό εφαρμόζουν και τώρα. Όχι βέβαια με διάλογο αλλά με απειλές,άλλωστε οι “συνάδελφοί”τους στα Ελληνικά Πετρέλαια το κατάφεραν,γιατί να μην το προσπαθήσουν και αυτοί; Και το πιο εξοργιστικό είναι πως συνεχίζουν να πληρώνονται από το δημόσιο,από εμάς δηλαδή,μιας και φρόντισαν να καλύψουν τα νώτα τους κάνοντας κατάληψη στον ΧΥΤΆ και 'όχι απεργία.
Από την άλλη μεριά όμως η κυβέρνηση μέσω του κ. Καστανίδη φέρει βαρύτατες ευθύνες. Όταν συνειδητοποιείς πως η κατάσταση πάει να ξεφύγει παίρνεις τα μέτρα σου και γρήγορα μάλιστα. Σαφώς καταλαβαίνω πως το ΠΑΣΟΚ που στήριξε ολόκληρη την πολιτική πορεία στο ρουσφέτι,τους πρασινοφρουρούς,τους ατελείωτους διορισμούς στο Δημόσιο,στις συντεχνίες και στην κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος είναι δύσκολο να επιτεθεί στο “τέρας” που δημιούργησε. Είναι σαν να τα βάζει με τον Frankenstein ο δημιουργός του. Και πως στις επερχόμενες εκλογές θα βγουν να ζητιανέψουν ψήφους όταν θα έχει διαρραγεί κάθε δίαυλος “ρουσφετολογικής” επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους τους; Ακόμα περισσότερο εκείνο που με προβληματίζει,όπως και τον αρθρογράφο της Ελευθεροτυπίας,είναι με ποιόν τρόπο θα πληρωθούν οι ιδιωτικές εταιρείες από την στιγμή που δεν υπάρχουν λεφτά και που χρειάζεται να κοπούν οι μισθοί. Με κουκιά;!!
Πραγματικά υπάρχει κάτι που δεν μου κολλάει σε αυτή την υπόθεση και ίσως έχουν δίκιο σε αυτό το σημείο οι συνδικαλιστές. Όταν δεν υπάρχουν λεφτά σημαίνει απλώς.......πως δεν υπάρχουν λεφτά. ΤΕΛΟΣ! Εκτός και εάν τα χρήματα ο κ. Καστανίδης προτιμά να τα διαθέσει σε ιδιώτες......Εδώ είναι όμως που πρέπει να ξεκαθαρίσει την στάση της η κυβέρνηση,να ανοίξει τα χαρτιά της και να εξηγήσει στον κόσμο και στους εργαζομένους τι προτίθεται να πράξει. Άλλωστε η εκλογή της είχε σαν σκοπό να δώσει λύσεις και όχι να παρακολουθεί αμέτοχη τα τεκταινόμενα. Εάν δεν είναι “ικανη” να το κάνει αυτό ας παραδώσει και επίσημα την εξουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ας πάνε στα σπίτια τους για να εξοικονομηθούν ακόμα περισσότερα χρήματα από την μη καταβολή των βουλευτικών τους μισθών.
Ίσως μάλιστα θα ήταν μια καλή σκέψη οι συνδικαλιστές να παρακάμψουν τον κ. Καστανίδη και να απευθυνθούν στην Μέρκελ και στον Σαρκοζί. Έτσι και αλλιώς όταν έχεις πρόβλημα δεν πας στον υπάλληλο αλλά στο αφεντικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου