Από τον Κιμ Γιονγκ Λί στον Ευ Βε Νι

Η Βόρεια Κορέα είναι μια χώρα της Ανατολικής Ασίας αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Στις 19/12/11 ανακοινώθηκε ο θάνατος του ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ιλ και κηρύχτηκε στην χώρα εθνικό πένθος. Τον διαδέχθηκε στην ηγεσία ο νεότερος γιος του Κιμ Γιονγκ Ουν.

Την Κυριακή 18/3/12 το ΠΑΣΟΚ εκλέγει τον νέο του ηγέτη. Οι υποψήφιοι είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος και.....ο Ευάγγελος Βενιζέλος ή μάλλον καλύτερα ο κανένας. Συνειρμικά ο κανένας στις δημοσκοπήσεις λαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστά οπότε μάλλον θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος ηγέτης. Στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διαδέχεται τον ΓΑΠ ,υιό του δημιουργού του κινήματος,ο οποίος επίσης εκλέχτηκε με αντίπαλο τον κανένα. Δε το δαχτυλίδι της διαδοχής το έλαβε από τον προηγούμενο ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη μετά από μια συνάντηση που είχαν.

Η Βόρεια Κορέα θεωρείται,και είναι,μια χώρα με ένα αυταρχικό καθεστώς και έλλειμα δημοκρατίας. Το ΠΑΣΟΚ θεωρείται δημοκρατική παράταξη και σοσιαλιστικό κόμμα. Αλήθεια πόσο δημοκρατική είναι μια παράταξη που θέτει ως υποψήφιο ένα πρόσωπο; Η δημοκρατία ως έννοια έχει κακοποιηθεί πλειστάκις από τους πολιτικούς και όσους θεωρούν ότι την εκπροσωπούν. Το ΠΑΣΟΚ και ο υποψήφιος ηγέτης του συνεχίζουν να σκυλεύουν έννοιες και ιδεολογίες,συνεχίζουν να εμπαίζουν την νοημοσύνη και ηθική του κόσμου προβάλλοντας μια φαρσοκωμωδία με πρωταγωνιστές τους ίδιους σε ρόλο σωτήρα. Την Κυριακή που θα εκλεχθεί ο κ. Βενιζέλος θα θριαμβολογήσει για την δύναμη της δημοκρατίας ξεχνώντας πως στην δημοκρατία ο πολίτης καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε υποψηφίους. Σαφώς δεν θα υπάρξει καμία διαφορά στην πολιτική του κινήματος ούτε και βέβαια η εκλογή Βενιζέλου θα καταφέρει να αναστήσει ένα πεθαμένο κ(ώ)μα. Αυτό όμως που θα μπορούσε να κάνει το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο μηχανισμός του είναι να κρατήσει τα προσχήματα,να προσπαθήσει να πείσει έστω και την ύστατη στιγμή πως διαθέτει ψήγματα δημοκρατικής αντίληψης και λειτουργίας.

Επειδή όμως κάθε κωμωδία έχει και τις δραματικές της στιγμές,ο κ.Βενιζέλος ζήτησε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα δεινά που υποφέρει. Μάλιστα για να γίνει πιο πιστευτός η συγγνώμη ζητήθηκε επανειλημμένως,τουλάχιστον 5 φορές. Εδώ και δυο χρόνια ο κ.Βενιζέλος και ο υπόλοιπος “θίασος” ληστεύουν μισθωτούς και συνταξιούχους,στεγνώνουν την αγορά από ρευστό,στέλνουν 1.000.000 στο ταμείο ανεργίας,διαλύουν το κοινωνικό κράτος και βυθίζουν μια χώρα στην ύφεση. Μια πραγματική συγγνώμη θα ήταν να αποσυρθεί εν μια νυκτί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και να αποδοθεί δικαιοσύνη για όσους καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα. Αυτό όμως θα σήμαινε μια ριζοσπαστική και ουσιαστική αλλαγή πολιτικής πλεύσης,ένα χτύπημα στο κατεστημένο,κάτι που ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ σαφώς δεν είναι διατεθειμένος να το κάνει.

Ο Κιμ Γιονγκ Ουν παρέλαβε ένα κράτος και έναν λαό που τον βλέπει σαν θεό και θα τον λατρέψει σαν κάτι αντοίστιχο. Ο κ. Βενιζέλος θα παραλάβει ένα αποδυναμωμένο κόμμα,και θα έχει έναν λαό που θα τον βλέπει σαν εχθρό του. Ο λόγος δε που θα εκφωνήσει την Κυριακή θα είναι απλώς ο επικήδειος μιας ετοιμοθάνατης παράταξης.

Κρίση ταυτότητας

Είναι πραγματικότητα. Η πολιτική τάξη και οι ίδιοι οι πολιτικοί μας θεωρούν ηλίθιους και μας κατατάσσουν στην κατηγορία των ιθαγενών που θα τους εντυπωσιάσουν με καθρεφτάκια. Ο κ. Σαμαράς λίγους μήνες πριν ήταν αντιμνημονιακός. Στηλίτευε με κάθε ευκαιρία το ανάξιο και ανίκανο ΠΑΣΟΚ για την πολιτική που εφάρμοζε. Μάλιστα η αντιμνημονιακή του λύσσα του ήταν τόσο μεγάλη ώστε ορισμένες φορές νόμιζες πως μιλούσε η Παπαρήγα. Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν και χρειάστηκε να αποφασίσει για το εάν η χώρα θα χρεοκοπούσε,ψήφισε το δεύτερο και πιο σκληρό μνημόνιο διαγράφοντας παράλληλα όσους δεν το ψήφισαν. Αφού λοιπόν υπερψηφίστηκε αυτό το έκτρωμα ο κ. Σαμαράς διατείνεται σε όλους τους τόνους ότι θα διαπραγματευτεί και θα εφαρμόσει μια διαφορετική πολιτική,πιο ανθρώπινη με επίκεντρο τον πολίτη που υποφέρει. Προφανώς άμα το πιστεύει θα έπρεπε κάποιος να του εξηγήσει ότι 2 πράγματα προσέχουμε που τα βάζουμε και ένα από αυτά είναι η υπογραφή μας. Επειδή όμως πολλά μπορεί να είναι ο κ. Σαμαράς αλλά αφελής δεν είναι,ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν υπήρξε αντιμνημονιακός,απλά πήγαινε ανάλογα με το ρεύμα! Όταν ο κόσμος εξοργιζόταν με την σκληρότητα του μνημονίου αυτός επέλεξε να σταθεί στην άλλη πλευρά και να απορροφήσει την δυσαρέσκεια του κόσμου. Μετέπειτα όταν η χώρα ήταν λίγα βήματα πριν την την χρεωκοπία αποφάσισε να υπογράψει την δανειακή σύμβαση για να μην κολλήσει την ρετσινιά ο ίδιος και η ΝΔ ότι φαλίρισαν τον τόπο. Και αφού βλέπει τελικά ότι με την πράξη του αυτή τα ποσοστά κατακρημνίζονται και χάνεται η πιθανότητα να γίνει πραγματικότητα ο διακαής και μόνιμος πόθος του να γίνει πρωθυπουργός,υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια και εφαρμόζει μια προεκλογική εκστρατεία εμπνευσμένη από την φραπελιά. Μάλιστα επιθυμώντας καμία ψήφος να μην πάει χαμένη,δέχεται πίσω τους διαγραφέντες. Ναι αυτούς που δεν ψήφισαν το μνημόνιο,που το ψήφισε ο ίδιος και το κ(ώ)μα του,που ήταν αντιμνημονιακός,που διαφώνησε μαζί τους,που τώρα όμως τους δέχεται πίσω. Και για να συνεχιστεί η φαρσοκωμωδία επιβιβάζει στο “Πλοίο της Αγάπης” τα δύο αποσκιρτημένα τέκνα της ακροδεξιάς.

Δηλαδή ο κ.Σαμαράς όχι απλά μας θεωρεί ηλίθιους αλλά και τον εαυτό του πολύ έξυπνο. Θα έπρεπε να όμως να του θυμίσει κάποιος συνεργάτης του μια σοφή λαϊκή ρήση,ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται! Ας λάβει υπόψιν του και το παράδειγμα του συμφοιτητή του...