Ερχόμενος προς το σπίτι το μυαλό μου είχε γεμίσει ιδέες και σκέψεις για τις πολιτικές εξελίξεις. Προσπαθούσα να βρω,όπως και όλοι μας,τους λόγους που αυτή την δεδομένη στιγμή ο πρωθυπουργός αποφάσισε να προχωρήσει στην διενέργεια δημοψηφίσματος. Δίχως να μπορώ να καταλήξω σε κάποιο συμπέρασμα είδα έναν “πολιτισμένο”,”Ευρωπαίο” Έλληνα πολίτη να περνά με κόκκινο ακολουθούμενο από έναν οδηγό μηχανής,και τότε η σκέψη μου άλλαξε και επικεντρώθηκε μόνο σε μια απόφαση. Να γίνει το Δημοψήφισμα εδώ και τώρα. Δεν μας αξίζει να ανήκουμε στην ευρωπαϊκή οικογένεια και ούτε υπήρξαμε ποτέ κάτι παραπάνω από βλάχοι,βαλκάνιοι. Οι Έλληνες δεν αξίζουν καμία βοήθεια,αποτελούν φύρα για το σύνολο της Ευρώπης και ντροπή για τον τόπο αυτό. Ξέρω πως αυτή την στιγμή ο θυμός είναι που μιλάει,όμως δεν τρέφω καμία εκτίμηση στο πρόσωπο του λαού μας. Και αυτοί που μας κυβερνούν αποτελούν αντανάκλαση του εαυτού μας. Σε μια από τις πλέον κρίσιμες στιγμές της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας τρώγονται σαν τα κοκόρια,ονειρεύονται θέσεις και αυτόνομες κυβερνήσεις και συμπεριφέρονται σαν την μπάντα του Τιτανικού που συνέχιζε να παίζει ενώ το πλοίο βυθιζόταν.
Ως λαός δεν σεβαστήκαμε το παρελθόν μας,δεν υπήρξαμε ούτε στο ελάχιστο πολιτισμένοι,αναπτύξαμε την κουτοπονηριά μας στο έπακρο και πιστέψαμε πως θα μπορούσαμε από την μία να αρμέγουμε συνέχεια την ιερή αγελάδα και από την άλλη να λοιδορούμε τους εταίρους μας. Σαφώς τα πάντα δεν είναι μαύρο-άσπρο,οι κυβερνήσεις των ισχυρών μελών της Ε.Ε. έχουν παίξει βρώμικο παιχνίδι αρκετές φορές,όμως κατάφεραν μέσα στα χρόνια να χτίσουν κοινωνίες που σέβεται ο ένας τον άλλον,που η δικαιοσύνη σε ένα βαθμό λειτουργεί,όπου η παιδεία δεν αποσκοπεί μόνο στην εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Εδώ προτιμήσαμε να διατηρήσουμε την επαρχιώτικη νοοτροπία,να παριστάνουμε τους Ευρωπαίους. Και γιατί όχι άλλωστε,τόσα χρόνια πουλάμε μούρη με τους κόπους άλλων,τα επιτεύγματα των προγόνων μας και νοιώθουμε υπερήφανοι που αποτελούμε το αποτέλεσμα κένωσης αυτού του τόπου. Μια χώρα με μια τέτοια γεωπολιτική θέση,με μια τόσο σημαντική ιστορία δεν αξίζει να κατοικείται από τιποτένιους,και επειδή αυτό ακριβώς είμαστε ας γυρίσουμε πίσω στην δραχμή,πίσω σε αυτό που γνωρίζουμε καλύτερα,στα κουρέλια που μας κάναν και όχι στα ρούχα που έπρεπε να φορέσουμε γιατί πολύ απλά αυτό μας αξίζει. Μια βαλκανική περιθωριοποιημένη χώρα με μίζερους,αμόρφωτους και ανίκανους πολίτες.
Ίσως να ακούγεται σκληρό και μπορεί ορισμένοι να θεωρήσουν πως δεν είμαστε όλοι έτσι αλλά νομίζω ότι πλανόμαστε οικτρά. Ας γυρίσουμε γύρω μας να δούμε την πραγματικότητα,την φτήνια,την αδιαφορία,την έλλειψη σεβασμού που μας διακατέχει. Και πως τώρα στα δύσκολα αποφασίζουμε να την κάνουμε παρά να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι.
Σίγουρα ο δρόμος του ευρώ είναι δύσκολος,χρειάζεται θυσίες και πολύ κόπο όμως το μέλλον βρίσκεται στην συνεργασία και όχι στην διάσπαση της Ε.Ε.. Η σημερινή κατάσταση θα πρέπει να δώσει το σήμα στις κυβερνήσεις των χωρών-μελών πως η Ευρώπη έχει ανάγκη από μια ολοκληρωτική ένωση και όχι απλά από μια νομισματική,άλλωστε τον παρελθόν της Γηραιάς Ηπείρου έχει αποδείξει πως δεν είναι δύσκολο να αποσταθεροποιηθούν τα πράγματα και να οδηγηθούμε σε εφιαλτικά σενάρια. Γιαυτό είναι σημαντικό να κάνει πέρα η κάθε χώρα το προσωπικό της συμφέρον και να κοιτάξει το γενικό καλό αποσκοπώντας σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση εστιασμένη στους πολίτες και όχι στην κερδοφορία των τραπεζών.
Άντε τώρα να εξηγήσεις όλα αυτά στον Έλληνα που έχει μάθει να κοιτάει την πάρτη του και να σκέφτεται μόνο με γνώμονα το συμφέρον του. Τα κακόμοιρα τα ζα όσο και να τα χτυπήσεις,αυτά δεν μαθαίνουν. Τελειώνοντας θα ήθελα να κλείσω με λίγους στίχους από ένα παλιό κομμάτι του Σαββόπουλου
Μελαμψές φυλές /κοντοπόδαρες /Σειλινοί του κράτους /που ξερνάει και να `τους /τσιφτετέλληνες /με γονείς ληστές /των συντρόφων τους θύτες /για ανμηστία αλήτες /τώρα διοικητές/Κράτος ασυστόλων /και πεσμένων κώλων /Κωλοέλληνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου